Światowa Organizacja Zdrowia uznała nadwagę i otyłość za epidemię XXI wieku. Na całym świecie obserwowana jest stale zwiększająca się liczba osób z nadwagą i otyłością, również wśród dzieci i młodzieży. PAMIĘTAJ! Otyłe dziecko = otyły dorosły!

Otyłość jest przewlekłą chorobą zapalną o złożonej etiologii, bez tendencji samoistnego wyleczenia, za to z tendencją do nawrotów. Otyłość to patologiczny stan zwiększonego udziału tkanki tłuszczowej w organizmie człowieka, który prowadzi do uszkodzenia struktury poszczególnych narządów lub układów, zaburzeń biochemicznych i fizjologicznych organizmu oraz problemów socjologicznych i psychologicznych, a w efekcie do skrócenia oczekiwanego czasu życia. Wraz ze zwiększającą się masą ciała rośnie ryzyko pogorszenia stanu zdrowia i sprawności fizycznej. Zwiększająca się liczba i/lub objętość adipocytów powoduje liczne zaburzenia metaboliczne:

  • zmniejszenie wrażliwości niektórych tkanek na działanie insuliny, czyli insulinooporność,
  • hiperinsulinizm,
  • nieprawidłową tolerancję glukozy,
  • nieprawidłowy panel lipidowy,
  • hiperurykemię i inne.

Istniejące zaburzenia z kolei zwiększają ryzyko rozwoju:

  • cukrzycy typu 2,
  • hiperlipidemii,
  • chorób układu sercowo-naczyniowego,
  • nowotworów, szczególnie jelita grubego, odbytnicy, prostaty oraz trzonu macicy i sutka.

Ponadto pacjenci otyli częściej niż osoby z prawidłową masą ciała narażeni są na:

  • choroby dróg żółciowych, wątroby, w tym marskości wątroby, NAFLD,
  • stany zapalne trzustki,
  • hiperurykemię i dnę moczanową,
  • kamice dróg moczowych,
  • zespoły bezdechów sennych,
  • powikłania ciąży.

Leczenie otyłości powinno być wdrożone na jak najwcześniejszych etapach jej rozwoju, najkorzystniej już na etapie nadwagi. Bardzo ważna jest edukacja pacjenta pomagająca wdrożyć w codzienność zasady racjonalnego żywienia i systematyczną aktywność fizyczną. Należy pamiętać, że leczenie otyłości to nie tylko redukcja masy ciała, lecz również poprawa stanu zdrowia i wyników laboratoryjnych. Efekt taki można osiągnąć poprzez umiarkowaną redukcję masy ciała (5-15% wartości wyjściowej) przy zbilansowanym planie żywieniowym i umiarkowanym zwiększaniu aktywności fizycznej i wydolności.